وطنم ، پاره ی تنم...#ایران_سرفراز

                    وطنم...

پاره یِ تَنَم ، وطنم سلامَت باد

سندِ جانِ من به نامت باد
**************
راه ، هر چند پر خَم و پیچ است

جان من در برابرت هیچ است
**************
کهکشان را اگر کنی ترسیم ،

از هزاران  یکی کنم تقدیم :
**************
زخم خوردی ، زِ پا نیُفتادی

فَخر و عِزّت به مردمت دادی
***************
پروَراندی به دل ، هزاران شیر

من چگونه تو را کنم تفسیر؟
***************
چشم خوردی ولی نمک داری

با زمین حسِّ مشترک داری
***************
***************
***************

دشمنان تو ، گور به گور شده

چشم نامحرم از تو دور شده
***************
سربلندی شبیه کوهِ 《مَهَس》

پُرخروشی شبیه رودِ اَرَس
**************
ابر هستیم و عاملِ باران

سیل هستیم و زاده یِ طوفان
**************
همچو نخل ، ایستاده می میریم

مرگ را هم به سُخره می گیریم
**************
زاده ی خاک پاک ایرانیم

مرد هستیم و مرد می مانیم
**************
ثبت و ضبط است در دلِ تاریخ

کَنده ای ریشه یِ عدو از بیخ
**************
ریشه در خاکِ پُرگُهَر داری

نخلهایی چه پُر ثَمَر داری
**************
مرگ بر من ، اگر کنم تردید

در قبالِ تَعَرُّض و تهدید
**************
بین روح من و تو پیوندی است

ریشه اش ، مادری و فرزندی است
**************
کِی توانم ببینَمت مَغموم

یا که باشی ز حقّ خود محروم؟
***************
پشتِ عیسی به 《حرفِ حق》گرمست

زندگانی 《بدونِ حق》 مرگست
**************
ای وطن ، جان من فدایت باد

جسمِ من ، فرشِ کوچه هایت باد
**************
وطن ای سربلندِ بی تکرار

من چگونه تو را کنم انکار؟

*********************
عیسی جوکار
اردیبهشت ۱۴۰۲