فرهنگی ادبی اجتماعی

فرهنگی ادبی اجتماعی

فرهنگی ادبی اجتماعی
فرهنگی ادبی اجتماعی

فرهنگی ادبی اجتماعی

فرهنگی ادبی اجتماعی

تو بی خبر نشسته ای...

 تـو بـی  خـبـــر  نـشـــسـتـه ای  ز بــغـــض مـن ، ز آه مـن 
 دل    مـرا    شـکـســتـه ای    رفـیــق   نــیــمـه   راه   مـن  
مـن    از   کـویــر    قـحـطـی     تـرانـه     حـرف     مـی  زنـم 
بـــیـا    تـرنــمـی    بـزن    بـه    قـلـب   بـی  پـنـاه   مـن 
 تـمـام  لـحـظـه هـای  مــن   چـو  آه پــشـت پـنـجـــره 
   
چـــه   زود   مـــحــــو   مـــی شــــود    ز   مـــنـــظـــر   نـــگــــاه   مــــن

   در ایـــن ســـکـــوت ســـهـــمــگـــیـــن، در ایـــن هـــوای شـــب

 زده  نـــبـــود   جـــز  نـــگـــاه   شـــب   دگـــر   کـــســـی    پـــنـــاه  مــــن

 بــــزن   بـــه   زخـــمــــهـــای   مـــن   ز روی لــــطــــف مــــرهـــمــــی

   تـــو    مـــنــــبـــع  مـــحـــبـــتـــی  ،  عـــزیــــز  ســـر  بـــه  راه مــــن 

بـــه جـــز دل شـــکـــســـتـــه ای کـــه داشـــتـــم چـــه دیـــده ای؟
 ز   واژه هـــای   هـــق  هــــق   و    ز   مـــتـــن   قــــاه    قـــــاه   مــــن

   از   آفـــت   کــــشـــنـــده ای    کـــه   زد  بـــه  جــــان  مــــزرعــــه ؛

  نـــمـــانـــده هـــیـــچ گـــنـــدمـــی ، بـــه بـــاد رفــتــه کـــاه مـــن

     عیسی جوکار

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد