مطمئنّا یک نفر ، از راه می آید...

گوی و میدان بی رقیب ...

---

---

بَند ، از بَندم اگر گردَد جُدا ، باکیم نیست

با رضایت ، با تَانّی ، می‌سپارم سر به دار

من نخواهم شد ز اجرای عدالت ناامید

عهد بستم با سِماجت ، شائق و امّیدوار

لامَحالَه می‌شود در وقتِ خرمن بی‌نصیب ؛

هر کسی بَذری نَیَفکنده به وقتِ کِشت و کار

نیش اگر خواهی بزن،اما نه با نیشِ زبان

زانکه کاری‌تر بُوَد نیشِ زبان از نیشِ مار

من که از ناپختگی ،مِهرِ تو را دادم زِ دست ؛

مُستحق هستم اگر هستم چو لاله داغدار

آب آوردند ، امّا حِیف ، خوابت بُرده بود

بعد از آن تشنه نشستی ، وای از این احوالِ زار

جز به وصلِ دوست کامِ دل نمی‌آید به دست

وعده حاصل می‌شود روزی به لطفِ کردگار

مطمئناً یک نفر از راه می‌آید که باز ؛

از برای بی‌قراران ، بازپَس گیرد قرار

گوی و میدان بی‌رقیب و کوتَهی از شخصِ اوست ؛

نیست گر تقدیرِ عیسی در مسیر و بر مَدار

۲۶ خردادماه ۱۴۰۳

عیسی جوکار