یادداشت یک وکیل از یک روزِ سختِ کاری

✍️

سلام.

دیروز هم یک روز کاری سخت بود اما از نوعی دیگر.تهدید و توهین به وکیل ، گویا به بخشی از رفتار روزمره برخی رسانه های رسمی و گروهی از شاغلین و کارکنان و مامورین مرتبط با حوزه دادگستری  تبدیل شده است ، 

اما برای من با ۱۸ سال سابقه وکالت در محاکم مختلف و برای سایر همکاران شریف و شجاع من ، بدترین خاطرات زمان وکالت ، زمانی نبوده که مطابق رویه یِ معمول ، از طرف یکی از اصحاب پرونده یا مامورین و کارمندان یا قضات ، در حق من بعنوان وکیل یکی از اصحاب دعوی ، تهدید یا اهانتی می شد ، بلکه بدترین خاطرات ، مربوط به زمانی است که در پرونده ای به لحاظ دفاع قوی از موکل ، مانع تحریف روند رسیدگی و عامل اجرای عدالت میشوی و همکار وکیل شما ، بدلیل ناکامی در اخذ حکم مطلوب ، در محضر قاضی رسیدگی کننده ، اصحاب دعوی و شهود و سایر اربابان رجوع ، دهان به ناسزا گویی و تهدید همکار خود باز کرده و موکلِ وی را نیز علناً به انتقام وعده دهد ، بنحوی که تو می پنداری ، وکیل مزبور ، خود ، اصیلِ در دعوی بوده است.

این تاسف بارترین دلیل بر ضعف در نوع پذیرش وکلا در نهادهای مربوطه و پذیرش افراد بدون احراز صلاحیتهای اخلاقی و حرفه ای و دانش تخصصی است.

امیدواریم در آینده ی نزدیک شاهد همبستگی درونی جهت دفع شر معاندین نفوذی در این نهاد مدنی مستقل باشیم و این جز به شجاعت و تعهد ذاتی نسبت به اجرای عدالت با تکیه بر شرف و وجدان آنهم بصورت واقعی و خارج از شعارهای تایپی و توخالی ، میسر نخواهد شد.بفرموده ی امام علی علیه السلام صاحب اصلی کرسی قضاوت و وکالت و عدالت ، با این مضمون که 《 دفعِ شرِّ اشرار را با همان روش و شیوه و با صلابت پاسخ گویید...》، ما نیز موظفیم که برای صیانت از این میراث تاریخی و ریشه دار، بنحوی عمل نمائیم که وارثانِ حقوقدان و فرهیخته یِ ما  ، از ما خشنود و آیندگان جامعه وکالت بر ضعف و سکوتمان ، لعن و نفرین  نثار نکنند که نام و نشانِ وکلای شجاع و متعهد ، هیچگاه در کنار نام همکارانِ ضعیف و شعار زده و تابعِ دستوراتِ خارج از چاچوب وکالت ،  نهادهای خارج از کانونهای مستقل وکلا ، قرار نگرفته و جز ننگی بر دامن پاک وکالت از ایشان خاطره ای بیاد نخواهد ماند...

《فَاعتَبِروا یا اُولِی الَبصار...》

✍️عیسی جوکار وکیل و عضو کانون مستقل وکلای فارس و کهگیلویه و بویراحمد

شیراز

۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۳