هرشبی باتو چه رازی و نیازی دارم

هر شبی با تو چه رازی و نیازی دارم

زانکه با زلف کجت، عادت بازی دارم 

نشوم از سخن تلخ تو هرگز دلگیر

 بهر وصل تنت امید درازی دارم

 خوب میدانم اگر بسته شود کارم باز؛

پادشاه سخی و بنده نوازی دارم 

دست عفوش به سرم باز فرو خواهد کرد