سنگینی غم عشق...

عشق سنگینی  غم  عشق امشب نشسته  بر دوش آوای  حق  حقم  باز   در  نطفه   گشته خاموش یا    من    زبان      ندارم    تا    راز    دل   بگویم یا  تو   نداری ای دوست بهر  شنیدنش گوش بر    نآید     هیچ    کاری    از    نسخه ی   طبیبان (درمان ندارد این درد جز وصل نیست داروش) دور   از    نگاه    مردم   از   کوچه ام    گذر   کن تا   تنگ   گیرمت  باز  ،   مردانه   اندر   آغوش زیباترین  شبم بود  ، آنشب که باز در خواب؛ زنجیر عشق خود را بستم به دست و بازوش دل   دادم   و  گرفتم      کام    دل    از  لب   یار     شد  سجده گاه  عشقم  ،  محراب طاق ابروش از   تلخی  غم   هجر    ،     دل   برنگیر    عیسی یک   دم   حلاوت   عشق بر عمر خضر مفروش... عیسی جوکار