شهید محمود محمدی فرزند عزیز

یاد شهیدان... شهید محمود محمدی باز   دلم    یاد     شهیدان   گرفت  وز    نفس  گرم دعا  جان  گرفت جام شهادت چو کسی نوش کرد؛ غیر خدا  ،  جمله  فراموش     کرد غم  ز  دل  خویش چو خارج کنم ؛ مدح   شهیدان  ( کمارج  )    کنم کرب و بلا بود  و   حسینی شدند  گوش  به فرمان  خمینی   شدند عشق   ابا الفضل به سر داشتند  سوی    خدا  عزم سفر    داشتند                     ************** با توام  و از تو چه  دورم  ، شهید؛  رفته ای و مست حضورم ، شهید ای   خود  تاریخ  ؛ تو   را   مرگ  نیست  فرصت وصف تو در این برگ،نیست                     ************** آمده ( محمود )  ز  دشت   جنون زآتش و سجاده و محراب و خون در  غم  هجران تو  ای  نور عین ؛ ای  که تویی  رهرو  راه  حسین ؛ تیغ چو بر سینه نشانم ،سزاست خون اگر از دیده فشانم ،رواست کو  جسدت تا  که  کنم  مویه ای؟ زخمی   و    مظلوم     چو    آلاله ای سوی   وطن    بوی    تنت     آمده بوی    خوش      پیرهنت     آمده آمده ای   ،   ای  گل  دور از وطن جانی   و  باز  آمده ای  سوی تن چشم   به    آرامگهت   دوختیم (خیره شدیم،خاک شدیم ، سوختیم...) عیسی جوکار